Op zondag 15 september organiseerde Feniks voor de tweede keer een live debat. Professoren Tijl De Bie en Mattias Desmet (beiden UGent) gingen in dialoog over de thema’s wetenschap, techniek en ontworteling. Het leidde tot een interessant gesprek van meer dan twee uur. De twee grote thema’s die in het debat aan bod kwamen waren de psychologische impact van wetenschap en technologie enerzijds, en artificiële intelligentie anderzijds.
Het concept “cultuurmarxisme” is een van de meest succesvolle en koppige politieke termen die de imperialistische propagandamolen ooit heeft kunnen bedenken.
Beste Humo,
Yaro Deli bespreekt de nalatenschap van de Chileense leider Augusto Pinochet in verband met de hedendaagse Argentijnse brandstichter Javier Milei.
Brecht Jonkers highlights how historical imperialism and modern globalist agendas contribute to the ongoing challenges and contradictions faced by both migrants and host countries.
Deze tekst is opgedragen ter ere van Oswald Spenglers verjaardag, 29 mei 1880.
Op zondag 15 september organiseren wij met Feniks een evenement rond het thema 'Wetenschap, technologie en ontworteling'. De 2 sprekers die met ons het gesprek zullen aangaan zijn Professor Mattias Desmet en professor Tijl De Bie.
Het nationaal conservatief congres in Brussel van de afgelopen week deed heel wat stof opwaaien. Een sprekerslijst met onder andere Viktor Orban, Nigel Farage, Eric Zemmour en Kardinaal Mueller was hoe dan ook een uitzonderlijk interessante affiche. We waren met Feniks met een kleine delegatie aanwezig.
In het maatschappelijk debat zijn er weinig thema's zo polariserend als identiteit en migratie. De maatschappelijk progressieve zijde legt de nadruk op een moraliserend verhaal dat stelt dat het gevaarlijk is om bevolkingsgroepen als "migranten" of "allochtonen" of "moslims" als groep te ontmenselijken door ze teveel als collectieve identiteit te bestempelen. De conservatieve of rechterzijde zal zich vooral focussen op de negatieve impact van (massa)migratie, zoals op veiligheid of op het importeren van armoede in de steden. De angst voor vervreemding speelt bij deze laatste een belangrijke rol. Kunnen deze beide politieke zijden niet beide gelijk hebben, en spreken ze niet langs elkaar door? En missen ze beide niet een belangrijk deel van het hele verhaal in hun discours?
Voor het debat van 17 februari hoeven we aan niemand in Vlaanderen Rik Torfs voor testellen. Hierbij toch enige duiding waarom we net Rik Torfs hebben gevraagd in debat tegaan met Dyab Abou Jahjah. Rik Torfs is één van de meest gekende conservatieve stemmenin het Vlaamse publieke opinieleven. In een medialandschap dat gedomineerd wordt doorprogressief-liberale stemmen is de zijne uniek.
Bij de aankondiging van dit debat was er nogal wat ophef ontstaan. Velen vinden hetnamelijk niet kunnen dat Rik Torfs in debat zou gaan met Abou Jahjah. Dit zegtveel over de tijdsgeest, en toont aan dat het ijveren voor een open debatcultuur overbelangrijke maatschappelijke onderwerpen nodig is.
Met de betoging van 21 november 2021 ontstond 2 jaar geleden wat al snel de tegenbeweging werd genoemd. Die beweging werd volgens de mainstream media snel geframed als een complot van extreemrechts, wetenschapsontkenners, antivaxxers, libertaire anti-overheidsdenkers en boomknuffelaars. Over één ding was men het toch eens: niemand had op voorhand durven denken dat het gevoel van onbehagen zó sterk was in de samenleving. Bij de anders zo brave Belgische bevolking kwamen er uit het niets enkele tienduizenden mensen op de been. Het vuur werd aan de lont gestoken door een kleine groep vrijwilligers die gezamenlijk paste aan een tafel in een woonkamer. Maar wat dit alles zo snel deed groeien was een smeulend gevoel van onbehagen dat al langer heerste in de samenleving, gecombineerd met de shock van een samenleving waarbij lockdowns en discriminatoire pasjes voor een café of fitness binnen te gaan behoorde tot "het nieuwe normaal". Zoveel kleine verenigingen en actiegroepen ontstonden vanuit ditzelfde gevoel, en zorgden voor een exponentiële groei van de oproepen.
